KÖYÜM
Doðup büyüdüðün cennet bildiðim
Kýþlacýk’týr adý güzel köyümün
Tarlasý topraðý havasý suyu
Güneþi kendine özel köyümün
Gelirken baharý eriken karlar
Çayýrý çimeni yeþerir kýrlar
Yaðmur bulutlarý havada turlar
Yaðaný yaðýþý tezel köyümün
Sürerler tarlayý çekerler tapan
Olunca ekinler týrpaný kapan
Galuçla bir günde kýrk deste yapan
Ekeni biçeni uzel köyümün
Savurur harmanda samaný yaba
On iki ay yanar ortada soba
Aþþoba ortoba yukarý oba
Tarihi geçmiþi süzel köyümün
Güz sonu denilir eylülün sonu
Üðütür deðirmen bulguru unu
Sararýr aðaçlar yapraðý kuru
Son bahar daðlarý gazel köyümün
Geliþimi þehir gibi olsa da
Geçmiþten bugüne az ev kalsa da
Arayan geçmiþten bir iz bulsa da
Bu günden sonrasý ezel köyümün
Rüstem Bingöl
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.