ALLI MORLU YEŞİLLİ BAHANELER

iþte gidiyorum

biraz sonra son kez adýný anacak dilim
sessiz ve kimsesiz bedenim
kapý eþiðinde bulutlu gözlerle bakacak o bal rengi gözlerine
içimde yýkýlan sevginin enkazýný toplayacak son kez kýrýk parmak uçlarým
hiç bir kuralýn
hiçbir yasanýn
hiç bir cezanýn yaptýrýmý olmayacak
sen ansýzýn ölen bir ölü gibi sessizce uðurlanacaksýn yürek kabristanýma
yüreðimden öpen o adam yani (sen) yaþasan da
bir yabancý olacaksýn kýraç bedenimde
sustuðum kadar kanayacak
kanadýðým kadar susacaðým

bir eyvallah a sýðdýracaðým içimdeki tüm kimliði kayýp Senleri
vicdanýmýn ayazýnda vicdansýzlýðýmla tanýþacak
bahaneler giyeceðim allý morlu yeþilli
acýsam da dönmeyeceðim sana
bir bir yuvarladýðým kadehler kanatacak avuç içlerimi
kýrýk camlarla yine adýný ansam da sana sesimi duyurmayacaðým
herkes ve her þey yabancýlaþacak
sen kara bir leke olarak kalacaksýn geçmiþin sýrlý aynalarýnda
nefes alýp yaþadýðýmý sarýcam
nefes almanýn yaþamak olmadýðýný bile bile

beklesem de geri dönmeni
özlesem de sesindeki naðmeyi
ýslansam da her gece ikindi yaðmurlarýyla
hasreti özlemime yamalayýp unutacaðým seni
senden bile habersiz
týpký diðerlerini unuttuðum gibi
dudaklarým dudaklarýmý kemirirken
dilim Filistin askýsýnda can verirken
ben kesip atacaðým tüm sözcükleri

þimdi seni seven kalbimi usulca býrakýyorum geldiðin yere
ve gidiyorum sevgili
düþen her yaðmur tanesinde beni an
beni ve sana olan aþkýmý
hoþça kal sevgili
hoþça kalamayan bana inat
hoþça kal





Sosyal Medyada Paylaşın: