HASTA ADAM
Sen, hasta adam!
Asýrlardýr aradýðýn ilacý bulamadýn
dindiremedin her dönem süren acýlarýný
amansýz derdinle en son baþbaþa kaldýn
cepheden cepheye koþturdun evlatlarýný
ihtirasýnla kýrýp geçirdin onca zamandýr
yolunu kaybettin, bu gidiþle halin yamandýr
kendinden olaný hor gördün durdun
aþaðýladýn yanýna koymadýn vurdun
kanlarý üstüne soysuz bir saltanat kurdun
melezlerden medet umdun arkandan vuruldun
ihaneti görmedin gerçeði perdeledin hinliðine
tüm heybetinle düþtün tarihin muhteþem çöplüðüne...
tutunduðun dallar bir bir koptu
yarattýðýn nesiller yolundan saptý
þifa bulamadýn hiçbir derdine
üstelik, hançerlendin dost bildiklerine
doðuya döndün yüzünü
olmadý
batýya döndün yüzünü
olmadý
güvenecek yer kalmadý
þimdi nereye gideceksin!
bitirdin tüm sermayeni boþa harcayýp
her yanýn paramparça milyonlarca kayýp
aðlamakta tüm coðrafyan düne hayýflanýp
pusulasý þaþmýþ koca gövdeni
þimdi nereye süreceksin eyy hasta adam!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.