Kalem tutamýyordum kalem tutturdun bana, Yirmidokuz harf ile rakam öðrettin bana, Bu yüzden minnettarým ömür boyu ben sana, Bu günün kutlu olsun sevgili öðretmenim.
Ýlk seni tanýmýþtým sevgi gösterdin bana, Temiz olmamýz için emek verdin insana, Büyüklere saygýyý sen kavratmýþtýn bana, Ellerinden öperim sevgili öðretmenim.
Ülkemi bayraðýmý sen sevdirdin hep bana, Senin anlattýklarýn baðlamýþtýr vatana, Gece gündüz hep emek vermiþ idin insana, Seni asla unutmam sevgili öðretmenim.
Hem ana hem de baba olmuþ idin sen bana, Güçsüz düþtüðüm anlar almýþ idin arkana, Bunun için yakýnlýk duymuþ idim ben sana, Emeðin unutulmaz sevgili öðretmenim.
Muzaffer yýllar yýlý emeðini unutmaz, Ne kadar anlatsam da yaptýðýn anlatýlmaz, Böyle büyük insana nasýl saygý duyulmaz, Þekil verdin insana sevgili öðretmenim.
24 Kasým 2007 Muzaffer Altuncu -Gölcük-
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muzaffer Mustafa Altuncu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.