Ne yapsam sevgimi anlatamadým Sen zehirim oldun, ben kabýn oldum Ney inledi seni inletemedim Kadehine doldum, þarâbýn oldum .
Kapýldým, boðuldum, coþkun selinde Sevda þarkýlarý oldum dilinde Anahtarým kaldý senin elinde Hem eþiðin oldum, hem bâbýn oldum.
Gitme kal dedikçe yollara düþtün Sevdamýzý sattýn dillere düþtün Sahte Mecnun için çöllere düþtün Yine kýyamadým, serâbýn oldum.
Seni meze edip bakýp doydular Ýsmini namussuz, arsýz koydular Üzerinden hislerini soydular Yüreðimle örttüm, esvâbýn oldum.
Ýhanet zehrini tattýkça geldin Dostlarýn seni terk ettikçe geldin Hayattan umudun bittikçe geldin Diz çöktün, yalvardýn, mihrâbýn oldum.
Hep bana yöneldin yönün þaþýnca Derdin çoðalýnca, hüznün taþýnca Elime sarýldýn dara düþünce Sevdiðim demedin, ahbâbýn oldum.
Bazen yaðmurundum gönlüne yaðdým Bazen vuslatýndým hasreti boðdum Kara gecelerde yüzüne doðdum Ay gibi þavkýdým, mehtâbýn oldum.
Kalemine köle olan kâðýttým Dertli türkü idim, kanlý aðýttým Adýný andýkça adak daðýttým Günâhým sen iken sevâbýn oldum.
Ben sana koþtukça, kaçtýn, küstün sen Yaðlý urgan ile beni astýn sen Aðladýkça üzerime bastýn sen Daha nen olayým türâbýn oldum. Sosyal Medyada Paylaşın:
Kadir GÜVEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.