feryada kambur sancý
vursa saçlarýma
ölü bir doðum
hiç yoktan bir sus
avuçlarýna düþtüm
aðlayan benim
tutunup durduðun hýçkýrýklarda
bu yüzden çýrpýnýp durur ýslýðým
saðýr þarkýlarda
týrnak diplerimde çocukluðum aðýr yaralý
bense dolandým esaretin ellerinde
bir son
ve hayata düþülen kaybettiklerim
yalýnayak þehrin sokaklarýnda
kefareti yok yeminlerin
vedalardan arta kalan
omzumda ise yokluk
beklentisine küsmüþ
kapatýrken gözlerini üzerine
bir eylül ihanetinde sürülmüþ mermi
ölümü emanet ederken kaldýrýmlara
öp acýyý...
temmuz-2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.