DEMSİZ ŞİİR

Zaman mý dörtnal koþtu yoksa ben mi yavaþým
Bütün þehir uyumuþ ben hala ayaktayým
Cümle kuramaz oldum hecelerle savaþým
Bin sayfa karaladým daha ilk uyaktayým

Yazdýðýmý okudum bir kurt düþtü içime
Demlemeye býraktým döndü baþka biçime
Berrak dem alamadým aklar düþtü saçýma
Anladým ki yol uzun finale uzaktayým

Kelimeler isyanda cümlenin baþý bozuk
Özenlice yazdýðým dizenin üstü çizik
Yeter dedim uðraþma geçen zamana yazýk
Peltek dilim lal oldu sanýrým tuzaktayým

Demsiz þiir aklýma yeni ilham getirdi
Uyku dolu gözlerim uykusunu yitirdi
Gece gündüze döndü þiir beni bitirdi
Finale ramak kaldý son demde bezekteyim

Aðýr aksak giderek dizelerde dolaþtým
Dilimi peltek yapan hecelere bulaþtým
Kendimle dertleþirken bu þiire ulaþtým
Arayan bulur derler sanmayýn kýzaktayým...
Sosyal Medyada Paylaşın: