GÖĞÜN TANRISI

Gök Tanrým...
Yalan dünyana battým boyum kadar
Biriktirdim üst üste sahte hayallerimi
Ey Tanrým, sen benim umudum
Sen benim en olmadýk sýrdaþým
En gerçek nefsimin yoldaþýsýn.

Yakýp yýktým gönül daðýmda ne varsa
Avuç avuç savurdum yanan küllerimi
Zemheri üzgarýna býraktýp deli hallerimi
Ýçimden söküp kendimi arýnýp sana geldim

En ufak kýrýntýsý yok gözümde dünyanýn
Ellerimde senden baþka tutan dalým yok
Kapým yok yüz sürecek, sýðýnacak liman yok
Yüreðimde yaþlarla koþtum sana geldim.

Kýsa hayatýmýn okyanuslarýný aþtým geldim
Kahpe dünyanýn düzenine þaþtým kaldým
Kul aþkýna yandým Görklü Tanrým aldandým
Huzura ermek için direndim sana geldim

Yorgunum asi isyanlarýmdan duy beni
Rahmetinle yýka dertli gönlümü
Yaðmur yaðdýr yüreðimin çeperlerine
Merhametinle daðla acýyan yaralarýmý
Yangýnýmý söndürmeye sana geldim

Nihayet düþe kalka ulaþtým ecel baðýna
Son duraktayým son yurtsun bana
Ört üstümü yüzümü sar ana topraðýna
Sar þefkatine Tanrým, aç baðrýný bana
Evime ocaðýma, tüm ruhumla sana geldim.

NOGAYTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın: