Adım Öğretmen
ADIM ÖÐRETMEN
“Karanlýðýn içinde bir nur,
Ýki cihana yayýlan onur,
Vefanýn diyarýnda þerefle
Abide þahsiyet bir odur.”
Adým öðretmen,
Eylülün hazanýnda baþlarým çiçekler dermeye
Haziran güneþinde öksüz kalýr kucaklarým.
Tek derdim var cehalet savaþýnda, dayanamam
Bir tek neferi, ne olursa olsun asla kaybetmeye!
Adým öðretmen,
Kendimden geçerim, ben her yürekte yeniden
Var olurum, mevsimler yetmez, yetemez bize
Biz yaz gibi geçeriz nesillerin yüreðinden
Nesilden nesle yayýlýr adýmýz, adýmýz öðretmen
Adým öðretmen,
Yoksulun gönlünde taht kurarým.
Öksüzün yüreðinde ana olurum.
Yetime bir de ben baba olurum.
Adým öðretmen, gönüllerde dururum.
Adým öðretmen,
Anadolu’nun yarýnlarýna ben doðarým.
Kurtuluþ meþalesinde her daim yanarým.
Elimden tutar, sevdalý vatan çiçekleri
Yarýnlarda umut adýna hep ben açarým.
Adým öðretmen, þan þöhret istemem
Bana yarýnlarý güzelleþtirecek çocuklar isterim.
Mehmet Özcan YASDIBAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.