Kader; Abit İle Yola, Gabit ile Yere Düşmektir

Bir ses duyuldu,

“ Yeri, yönü ve yoluyla kaderine yollananlar, enselerinden ve kalplerinden yakalanacaklar”

Sonra dedi ki “Yer “ nedir ?
Yer, var olanýn yokluða düþtüðü, varlýðýyla isyan edenin kovulduðu...
Düþmüþ bir Adam ile kovulmuþ bir þeytanýn bölüþemediðidir
Düþmüþ doðrulurken, kovulmuþ onu devirmededir...
Bu kader, yerini bilmek iledir.

Sonra dedi ki “Yol” nedir ?
Yol, baþý önünde yürünen; Sýrat-ý müstakimdir.
Yüce olana ram olunan, nadimi ayaklandýrandýr
Yol; adýn adýn sayýkladýðýný, adým adým bulmaktýr.
Yol, düþenin doðrulduðu, kovulanýn saptýrdýðý...
Bu kader, yola çýkmak iledir

Sonra dedi ki “Yolcu” kimdir ?
Yolcu, tozuna bulanýp adýn adýn seni sayýklayandýr, Hu !
Yola doðrulanlar; Onlar adýn adýn Ademler, “ Hayy!” ile hayr olunanlar
Yolu saptýranlar; Onlar adým adým nadimler,” hayýr!” ile gayr olunanlar
Bu kader yolda kalabilmekledir

Ve sonra dedim ki,
Yola koyulanlarýn ve yerinde kalanlarýn,
Adlarý verilirmiþ yollara ve yerlere;
Yolunda s/abit ademler ile hak yolunu
Yerinde gabit nadimler ile dünyalýðýný
Bu kader; abit ile yola, gabit ile yere düþmektir.

S(y)N


Lugat:

ABÝT: Ýbadet eden, tapan kul. Allah´a ibadet eden, çok ibadet eden, zahid
GABÎT: (C: Gubut) Çukur yer. * Bir dere ismi. * Üstüne mýhfe baðlanan çok kuvvetli hayvan.


Sosyal Medyada Paylaşın: