KURBAN DEDİLER

KURBAN DEDÝLER
Hasankale’sinde geldim dünyaya,
Ýslâm doðdum, gözün aydýn dediler.
Dünya sevgisiyle daldým hülyaya,
Ebedi deðilsin, mihman dediler.

Zevke, eðlenceye giden insanlar,
Bilmez ki, kurulur adil divanlar,
Saltanat býraktý nice sultanlar,
Âkibet ölümdür, ferman dediler.

Allah’ a hamd olsun çokça þükürler,
Nice insan var ki, zelil, hakirler,
Dünyanýn kahrýný çekti fakirler,
Muhannet kapýsý yaman dediler.

Tesbihat gönlümde hatm-i hacegân,
Mest olmuþ halkada ederler cevlan,
Þah-ý Nakþibendî var sana þükran,
Tarikat bahçesin seyran dediler.

Hocalar giymiþtir ilim libasý,
Muallim mektebin nuru, cilâsý,
Ýman ile artar onun sayesi,
Maþallah mesleðin irfan dediler.

Masiva yoluna giden cahiller,
Hakký söylemezse aðzýnda diller,
Solar kalbindeki taptaze güller,
Bu hale arifler isyan dediler.

Ýlim meclisine kurbandýr canlar,
Fazilet gülünden cahil ne anlar,
Kur’ ân okuyana hüsnü izanlar,
Cennette sarayý nurdan dediler.

Erzurum ilimdir, Pasinler’ denim,
Hacý Yusuf derler sulbî pederim,
Fakir Nurullah’ým candan geçerim,
Her oðul Mevlâ’ ya kurban dediler.
Nurullah Özkýlýç
Eðitimci Þair ve yazar Ýlahiyatçý
Sosyal Medyada Paylaşın: