Boşboğaz

Ben ilkokuldayken
Karným aðrýdý diye hep yalan söylerdim.
Onca iþin gücün arasýnda,
Beni almaya gelen bir adam vardý.

Ben ortaokulda yurda gidiyorken,
Çok ezilmiþ ve dýþlanmýþtým.
Bana göz kulak olup, kollayan`
Benim için üzülen bir adam vardý.

Çok severdim elektrik kesintisini,
O soðuk, karlý mum gecelerini.
Çünkü tüm aile bir battaniyede
Bizimle oynayan bir adam vardý.

Senin çektiðini bir Allah bilir, bir de sen
Uykusuz gecelerini, hüzün ve gözyaþýný
Ben bilmezdim anlamazdým fakat
Hep bana gülümseyen bir adam vardý.

Ben bulamadým Pak gibi bir dost,
Kimi zaman yanlýþ kiþilere takýldým,
Kimi zamansa tek baþýma bahçede koþardým.
Ne zaman takýlsam; düþecek gibi olsam,
Beni dik tutan bir adam vardý.

Ýnletirdi ilanlarý tüm Karapürçek’i
Sayýsýz öðrenci, öðretmen gördü geçirdi
40 arslan gücünde
Çekilmez dertlere göðüs,
Ailesine kol kanat geren bir adam vardý.

Ben ne zaman baþarýsýz olsam,
Ben sana inanýyorum Olacak, derdi.
Þu baþarýsýzlýklarla dolu geçen senemde,
Bana güç veren bir adam vardý.

Sað; sol diye millet bölünürken,
Bana Süveyda’yý Yunus’u öðretti.
Kurtla kuzuyu yan yana koyan,
Hacý Bektaþ’ý öðreten bir adam vardý.

‘’Zikir tomurcuklarý’’ der imiþ bize,
Daha biz doðmadan yýllar evvel
O tomurcuklarýn açmasý, yeþermesi için
Her gece dualar eden bir adam vardý.

Gözümde yoktu özel ok’lun önemi,
Ne o zenginliðin, ne de çok paranýn
Beni her gece soðukta bekleyen,
Okuldan alan bir adam vardý.

O adam benim babamdý.

Bir duasý vardý sürekli ettiði,
‘’Hayýrlýsýyla çene kapamayý’’ derdi.
‘’Nasip eyle Ya Rab’’
Bense anlamadan ‘’amin’’ derdim.
Boþboðazlýk edip kalp yaralayýnca,
Özür dilemeyi öðreten adamdý.

ÖZÜR DÝLERÝM…

Sosyal Medyada Paylaşın: