Arayış

Bir nazarla baktýn ki yüzümü dönünce,
Hançer midir, kýlýç mý? Saplandý derince.
Buna nasýl dayanýr insan? Durdum önce.
Andan sonra deyiverdim: "Ancak yürekle."

Sonu var mý? Bilmem. Bir yola çektin beni.
Yürüdüm yol boyu rota bilip gölgeni.
Sordum bir bilgeye:" Nasýl bulurum onu?"
Bilge cevap verdi bekletmeden:"Emekle."

Vara vara bir daðýn eteðine vardým.
Dað meðer Kâf imiþ; ancak adýn duyardým.
Tepede bir kuþ gördüm; yardan haber sordum.
Kuþ söyledi:"Yar bulunur ancak ölmekle."

Doðdum, yýllarý eskitip sana ulaþtým.
Ucu bilinmez yollarý, daðlarý aþtým.
Öldüm, dirildim, sayýsýz derde bulaþtým.
En son emir verdin uzaktan:"Bekle!"
Sosyal Medyada Paylaşın: