Gece olunca boy veriyor karanlýk
Derin bir nefes alýyor gök yüzü
Ay öyle sanýldýðý gibi kanmýyor yýldýza
Her gece, her gece açmýyor ýþýðýný
Þiirler artýk ifade edemiyor duyguyu
Hisler kör olunca kalbe insede fark etmiyor
Bir tünel kazýyor iþte ruhum fizana
Gizlice pinekliyor ayrýlýðýn asil kollarýnda
Öyle ya! Kucak açmak yerine aþaðýlýk yalnýzlýklara
Sarýlmak yerine yalana, yýlana
Bir ucuna taþ baðlanmýþ ipi assýn boynuna
Atsýn taþýný en zalim denizlerin koynuna
Yine de etmesin kendini maskaralanmýþ ruhlara
Rüsva...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.