HÜCREDEN

___
Hüznümü deðil ,
umutlarýmý yazacaðým
karanlýk duvarlarýna mahpushanenin.
Her daim þiarým,
Kul olmaz insan, insan olana .
Eðmez baþýný zulmüne zalimin.
Susmaz ,
Bana ne deyip geçip gitmez.
Uzak tutmaz gözlerini, gözlerinden çocuklarýn
umuttur o gözler , masumiyetin parýltýsýnda.
yoksulluðunun acýlarýný sararcasýna ,
Uzanýp ellerini öpercesine annemin,
öpmeliyim tüm çocuklarý alýnlarýndan.
Kibirlenelim kibirliye onurluca.
Yýkalým kalelerini mahpusluðun.
koþtuðumuz el verdiðimiz caddelerde ,
sokak sokak türküler söyleyip,
halaylar çekelim sürgünlerimize.
çocuk sevdalarýmýzla büyütelim
Hücre duvarlarýnda aydýnlýðý.
( 10 Mayýs 2000 hücreden Eskiþehir cezaevi)
Yiðit Metin SEVÝNDÝK
Sosyal Medyada Paylaşın: