Tutsak Zihin
Sýralandý birbiri ardýna mavi gökyüzünün kara bulutlarý
Kör eden bir havasý, alý koyan bir karamsarlýðý vardý
O sýrada, adam; yürüyordu kalabalýk bir caddede
Yaðmura yakalanmamasý mümkün deðildi
Yanýnda karþý koyabileceði bir þemsiyesi yoktu
Ya hiç olmamýþtý bir þemsiyesi ya da kýrýlmýþtý defalarca
Yaðmur baþlamýþtý fakat o olduðu yerde durmakla yetindi
Kaçamayacaðýný anlayýnca, bulutlarýn karanlýk gölgesine sýðýnmak zorunda kaldý
Ayaðýnda kalýnca bir bot, bacaklarýnda sýcak tutan bir pantolon,
Ve son derece gösteriþli bir palto ile ýslanmaya baþladý
Düþen yaðmur damlalarý karþýsýnda kendini alý koyamýyordu
Ardý ardýna düþen damlalara bakmaya baþladý kafasýný kaldýrarak
Bakmaya devam etti hiç düþünmeden
Kýyafetleri, soðukluðu hissettirmedi bir süre
Kendini, kasvetli bir havaya kaptýrmýþ renksiz bir dünyayý izliyordu
Yavaþ yavaþ soðuk iliklerine kadar iþliyordu
Caný yanmaya baþlamýþtý; güzel ve pahalý kýyafetleri onu koruyamýyordu
Oysa ki bir tane þemsiye yeterliydi o an için
Sesi geliyordu uzaklardan karanlýklar içerisine saplanmýþ ve bir baþýna
Her þeyi gördüðü halde bakamaz olmuþtu etrafýna artýk
Þüpheler, yeni bir zincir gibiydi; sýký, ayrýlmaz ve komplocu
Serbest olan bir bedendi sadece; zihin ise tutsak
Sosyal Medyada Paylaşın:
öylesinedizeler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.