YARALANIR

YARALANIR
Bilimin uçtuðu þu günümüzde,
Bez beyaz olurken al yaralanýr,
Dua eder umut bak önümüzde,
Cehalet içinde el yaralanýr.

Tozpembe þiirler, türküler vardý,
Sevgiyi yaþarken dikene sardý,
Üç beþ sözü ile baþýmý yardý,
Bir gaflete düþtüm tel yaralanýr.

Aþýlmýyor engel, geçilmiyor sel,
Kara bulutlarý daðýtmýyor yel,
Büküldü dizlerim pek yoruldu bel,
Baþýmýn üstünde kel yaralanýr.

Her þey okuyoruz kitabý asla,
Bekle hazýr gelir torbayla, tasla,
Yarataný bile anarýz yasla,
Kalbimiz ar etmez dil yaralanýr.

Naz olmadan söyle sevgi olur mu?
Sevgisiz yürekler aþký bulur mu?
Caný çýkmýþ beden nefes solur mu?
Dikenini kýrma! Gül yaralanýr.

Ozan Baki yeter, sözler kalaba,
Her yazýlan sözde girmez kalýba,
Þiirleri sakla, koyver dolaba,
Alem yaralanýr, kul yaralanýr.

151120 Mümin Üstün
Sosyal Medyada Paylaşın: