MAZİDE KALDI NEŞELİ GÜLÜŞLERİN

Gülüþlerine nasýl da sýðdýrdýn beni.
Avundum bir söz bile söyleyemedim.
Kaybetmekten korktuðum için, seni.
Kendime bir dilek tuttum sadece,
Seninle bir gün de, belki de ömür boyu.
Sevmen dileðimle...

Oysa nasýlda baþlamýþtý, kendiliðinden her þey.
Gözlerimizle çalýp, sözlerimizle söylemeyi.
Kaybettiðin zaman anlýyorsun gidiþlerini,
Sessiz sesiz.
Hep ayný þarkýnýn nakaratýný söylüyorsun,
Habersiz.
Kapattým kapýlarýný, gidebilirsin bensiz.

Vakti geldiðinde elbet de, döneceksin.
Kalýr mý sanýrsýn ben, dönünce öðreneceksin.
Sevgisiz ruhun bedelini elbet de ödeyeceksin.
Anlarsýn ki, elbet gittiðin günden o günleri.
Geriye getiremeyip dönemeyeceðini.

Oysa bir gülüþüne sýðdýrmýþtým kendimi.
Ne güzel dileklerimle besledim seni, sevgimizi.
Býraktým artýk o kocaman maziyi.
Býraktým o neþeli gülüþlerini... ( DeN!Z )








Sosyal Medyada Paylaşın: