Bak tek tek düþüyor yapraklar. Ne dal tutabiliyor, nede aðaçlar. Bir rüzgar esiyor daðýtýyor bizi. Bu daðýnýklýkta nasýl bulurum ki seni? Sonbaharda gidiyorsun demek. Olsun beklerim seni. Baharda YETER KÝ GEL.
Bak yalnýz kalýyorum kuru aðaç misali. Bir ben kalýyorum bu ayazda. Acý bir uðultuyla esiyor ya rüzgar. Getirip karabulutlarý…. Lapa lapa düþerken kar taneleri. Öyle soðuk ki kýþ, donuyoruz. Olsun beklerim seni. Yaz olunca YETER KÝ GEL.
Sonu gelmiþ galiba her þeyin. Garip Þenol elde mi gitmemek … Bir meçhule yol aldým…, Tüm yaþanmýþlýklarý koydum Yüreðimin valizlerine. Üþüyor içim, yüreðimde sýzý ... Hasretin yakýyor biliyorum. Olsun geleceksin diye ÖLÜYORUM..
Sosyal Medyada Paylaşın:
KÖKSAL-40 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.