Hep Sevgi İle
//yorgun nefesimin
serenatý bülbüllerin feryadýdýr
aþk baðýnda açan gülden
döküldü zamanla yapraklarým//
koca çýnarlarýn yüküdür omuzlarýmda
bir gölgelik mazimizle
kaç defa þimþeklere durdum
ceberut fýrtýnalara direndim
kendi halimin vaveylasý birkaç çýðlýk
ihtiras manyaklarýnýn sürüsünde
bir kuþ cývýltýsý bendim belkide
acýlar, yýllarýmdýr kervaný yüklü
alýp götürür uçsuz bucaksýz çöllerime
geçmiþin toz arenasýnda
hayalden bir seraba benzer
aslýnda ben bir “hiçtim” kaç þair buna þahit!
duygular istedim gül bahçesi
dikenleri gönlümde sevgiden öte
battýkça içime ok; yayý meçhulün elinde
Nirvana’ya uzandým tatlý bir rüya
bu sabah aþk demi
gül; dalýmdan düþtü
bu kalkan son gemi
bak; giderken þaþtý
hep böyledir zaten “aþk çeþmesi”
bir kanar bir akar yüreðim dolu dolu
hep çileler yumaðýdýr
sarýlmýþým kaç defa ben kendime
kimim kimsem içindeki “hal” benim
ucundan bir çift ela gözleri çýkar
ah esmer kýz ah !
seninle murat aldým çaresizliðime
vurulmuþ yatýyorum menekþe koyunda
lale sümbül açmýþ bir yanýmda
nazlýdýr gelincik çiçekleri
elimde kýrmýzý bir gül
aðarsýn artýk tam yeri
uyandýr çýlgýn düþlerimden
sensin þafaklarýmda kýþ güneþim;
ruhundan, kollarýndan ve nefesinden sýmsýcak sar
tek bir bedende “sen ve ben”
yalnýz bir hayalden gerçek “bir”olana
hep sevgi ile...
18/11/2020 Hassa Saat: 9:30
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.