karþýmdaydýn iþte seni görüyordum ama sana dokunmamak beni kahrediyordu saatlerce sana baktým gülüþüne sen gülünce içimdeki tün çiçekler açýyordu karþýmdaydýn iþte seni duyuyordum ama seninle konuþamamak beni deli ediyordu sanki sesim kýsýlýyor ,dudaklarým düðümleniyordu sesini duydukça kulaðýmda bülbüller ötüyordu senin sesin yankýlanýyordu her yerde karþýmdaydýn aslýnda uzaktýn bana ben sana uzaklýðl kapý önü edrken sen güneþi koydun aramýza bu yüzden dokunamadým sana anlamadýn aþkýmý duyamadýn beni hoþ dokunsamda hissetmezdinki sen avaz avaz baðýrsam duymazdýn beni kapalýydý kalbin sevdaya oysa bir gülüþünle çiçekler açardý bu yürekte bir fýsýltýn yeter bülbüller þarký söylerdi ama bilemedin nasýl sevildiðini karþýmdaydýn beni hiç görmedin
Sosyal Medyada Paylaşın:
ç.i.ğ.d.e.m. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.