Ta
SAKIN UFALMA
Kimden duydum bilmiyorum, iþtim birilerinden
Ýnanmak istemedim önce,
Yalan mý yok sanki millette.
Ýkinci bir kiþi de ayný lafý ikrar edince,
Nasýl böyle bir þey der, düþündüm kendimce.
—Beni, hiç sevmiyormuþ,
Arkadaþ bilip, gönül eðlendiriyormuþ.
Vay be! Duyduklarýma üzüldüðümü zannetme be gülüm,
Ýçimdeki sevgini zaten öldürmüþtüm,
Cenaze ide kaldýrdým, kýrký da geçeli yýllar olmuþtu.
Bu senin son çýrpýnýþýný,
Bir kulaðýmdan girmedi ki, diðerinden cýksýn
Sana yakýþmayan bu söze, sadece gülüp geçtim
Doðrudur, seninle yaþadým o duygularý,
Ve seninle de bitirdim.
Sen, sadece Aþkýmýn ispatý, duygularýmýn deliliydin,
Sevda nehrini geçmemi saðlayan,
Çürük tahtalardan yapýlmýþ, ahþap bir köprüydün
Artýk, bir hiçsin.
Ne þimdiki sözlerin etki eder bana,
Ne de önceden çektirdiklerin.
Hiç anlamadýn ki hale da anlamýþ deðilsin,
Benim için, ne ifade ettiðini bir bile bilseydin
Ah! bir anlasaydýn,
Sen,
Bir annen nýn çocuðuna düþkünlüðü kadardýn,
Çölde susamýþ birinin suya kavuþtuðu ilk andýn.
Gözlerine yeniden kavuþmuþ bir amanýn gözü,
Sevmeyi bilmeyen kalpsizin, aþký bulduðunda ki sevinciydin,
Ama
Ama þimdi bir hiçsin.
Bundan sonra Ben, senin için;
Kavuþamasak da, ilk ve son aþkýn.
Gururla sevdayý kefenin bir tarafýna,
Aþkla açýya diðer tarafýna koyan,
Kolayca terk edilmesi gereken biriydim.
Sen, benim için ise,
Kimsenin yeþertmesine müsaade etmediðim,
Özenle kurutup, yüreðimin derinliklerine sakladýðým,
Tomurcuklanmasýna bile izin vermediðim,
Sevda çiçeðimdin.
Ýyi kötü güzel günlerimiz geçti,
Kirletme sevgimizi,
Büyüktün… Küçüldün… Sakýn ufalma
ENES ÞAHÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.