Bu şiir BENİM.

Kasým Rüzgârlarý vurdu dalýmý
Soldu yapraklarým döküldü benim
Eller aldý elimden gül eda’lýmý
Kader diye boynum büküldü benim


Tek Hayalim vuslatken hicrana kucak açtým
Yüreðim kan aðladý yalandan neþe saçtým
Saklandým köþe bucak kendimden kaçtým
Celladýný görmeden Ruhum söküldü benim


Ne gelip soran oldu nede gören halimi
Leylasýz çöllerde yitirdim mecalimi
Gözlerimin önünde yaktýlar hayalimi
Bir yaným yeni yanmýþ bir yaným küldü benim


Karþýma apansýz çýkýþlarýn da
Zaman eriyen mumdu bakýþlarýn da
Kalbimin zemheri zor kýþlarýn da
Sevdam inatla açan asi bir güldü benim


Artýk gözlerini aramýyorum
Bu deli yarayý saramýyorum
Sensiz hiç bir sonuca varamýyorum
Yüreðimin aký’yla aldým oysa bu aþký
Hasretin hak ettiðim ödül’dü benim



Kýþ kapýda beklerken yaz baharý kovalar
Gün gelir Yeþillenir deme kurak ovalar
Elim de eski resmin karþýmda boþ odalar
Ýnce bir sýzý olur yüreðimi ovalar
Halbuki göz koyduðum tenha gönüldü benim



Sen ayrý bir yerdesin ben ayrý bir tarafta
Sevda eski bir kitap toz tutan rafta
Artýk aðlamýyorum sana her tarafta
Kahrolasý Hicrana talihim güldü benim









Sosyal Medyada Paylaşın: