QERAŞLI DOST
“Sevgili Öðretmen Abdurrahman Karabiber’e”
Dert çoðaldý sanki narýn tanesi,
Gel dostum gel tut elimden dardayým…
Ateþ düþtü hicran gönül hanesi,
Zemin kaygan kenarý dik yardayým…
Direncimi kurtlar yedi bu defa,
Katmerlendi azgýn diþtir her cefa,
Temiz güzel yüreðinde var vefa,
Umut sende gece gündüz zardayým…
Gündüzümden güneþimi çaldýlar,
Gece katran mehtabýmý aldýlar,
Yýldýzlarý gökyüzünden saldýlar,
Kale gibi rayý sökük gardayým…
Elim kolum kementlendi mahsurum,
Derisini yüzdükleri Mansur’um,
Gel can dostum gel vefalým cesurum,
Periþaným alevi gür nardayým…
Cantekin der; kar borandýr vaziyet,
Qeraþlý can sizde dostluk meziyet,
Tut elimden bitsin artýk eziyet,
Balçýklaþmýþ boyum aþan kardayým…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.