Þimdi senin sigara dumanýn ozon tabakasýný deliyor ya bütün insanlýða raðmen seni sevme hususu kýymetini hiç yitirmiyor bir buzulun eriyen parçasý kadar önemlisin ve tuzlu ! uzaya fýrlýyorum ozon tabakasýndaki o delikten senin suçun yok ben bir terazinin üzerinde gram etmiyorum kelimeleri hangi kabadayý ölçebilir çevreci olmama raðmen çevreci deðilim bir köþenin merkezinde ikametgahým bir karýncanýn teninde dolaþmasý kadar yabancý bu yüzyýla yakýþmayan vahþi bacaklarýnda bir krater çukuruna düþüyorum insan çukura düþtüðünde inanýr elmanýn caný yandýðýna bir insan seni seviyorsa senin hiç mi suçun yok diyorum Allah’a cevap vermiyor tenindeki bir çukurda tinindeki bir aðaca tutunuyorum...
Ýlker ÖZDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
barbor Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.