Sürgün Destanı
Sýlamýz Ahýska, soyumuz Türk’tür
Yýllarca savrulduk ordan oraya
‘Vataným’ diyecek yerimiz yoktur
Gürcistan da istemiyor geriye
Savaþtan çýkmýþtýk, ülkece yorgun
Polisler dayandý kapýya bir gün
Türkiye korkusu ettirdi sürgün
Saygýlýyken kanunlara, töreye
Stalin’e geçmedi kimsenin sözü
Alnýmýza yazdý bir kara yazý
Sýðýr vagonuna týktýlar bizi
Aylarca inemez olduk karaya
Ýki ay yolculuk, canlara yetti
Açlýk-hastalýktan ferimiz bitti
Öleni askerler vagondan attý
Her birimiz döndük birer çýraya
Diledik alacak, insaflý çýka
‘Soydaþým’ Diyerek sevgiyle baka
Köle olduk, Kazak ile Özbek’e
Tuz bastýlar kanayan her yaraya
‘On iki saat hep, çalýþ’ Dediler
‘Sana bu müstahak, alýþ’ Dediler
‘Havamýz da deðil, beleþ’ Dediler
Mahkûm olduk kazma ile küreðe
Ýþverenler, ‘insan’ diye görmedi
Hasta olduk, yatak izni vermedi
Koca dünya nedenini sormadý
Sýrt dündüler, bakmadýlar beriye
Vatan aþký, yüreklerde harlaþtý
Yaþam bize zorlaþtýkça zorlaþtý
Yuvamýza Ermeniler yerleþti
Yâd ellerde döndük kemik, deriye
Özbekistan nere, Ahýska nere?
Deðmiyor aldýðým, döktüðüm tere
Daha da derine inmekte yara
Biz tükendik, torun geçti sýraya
Ýftirayla tecavüzcü sayýldýk
Özbeklerce lime lime kýyýldýk
Kýyým sonu dýþ kapýya koyulduk
Kimsemiz yok, kimler sora, araya?
14 Kasým, sürgünün yýl dönümü
Yapýlamaz bu acýnýn tanýmý
Türkiye’ye dündüm þimdi yönümü
Al kandaþým, alýþkýným yöreye
Meryalý’yken gidem kime, nereye?
15Kasým20
Fatma Biber
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.