GÜL OLUP
GÜL OLUP
Ben kadýným ben ana sarar sever gezerim
Sorumluluk ne demek ben çok iyi bilirim
Gücüme aklýn ermez zorluklarý ezerim
Yokluklarýn içinden mutluluðu bulurum.
Bir ayaðým beþikte kucaðýmda bebeðim
Geceyi gündüz eder hiç býrakmam bir eðim
Bensiz sen hiç olursun doðru deðil mi beyim
Derin göller içinden nilüferler alýrým
Çoluk çocuk büyütmek aþ iþ yemekle olmaz
Ýlgi alâka lazým yoksa gönüller dolmaz
Anne var ise þayet çocuðun yüzü solmaz
Ateþlerin içinde gül olup da kalýrým.
Kuru soðan kýrarým acý yavan aþ demem
Bir lokmacýk ekmeði oturup yalnýz yemem
Evim damým derim de ederim yoðu tamam
Yüz bin kere kýrýlsam þývgýn verir gelirim.
Nankör olur görmezsen benim bunca çabamý
Deðer verip sermezsen baþ köþeye habamý
Toplar giderim durmam tas tarakla abamý
Seni yaban ellerde býrakýrým ölürüm.
Haba: Çözgüsü kýl, atkýsý yün ipliðinden dokunan kilim.
KARDELEN(Ayrýkotu)
15.11.2020
Tülay Sarýcabaðlý Þimþek
Dinar/Afyonkarahisar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.