Kalbimin Şiiri
mevsim kýþa hazýrlanýrken
sen baharý oluyordun kalbimin
içimde açan en güzel çiçek sen oluyordun
bahçemin en güzel gülü sen
gülen yüzümde uçurtma uçuran çocuk sen
soframda ekmeðimi bölüþtüðüm sen oluyordun
ve yüreðimi bölüþtüðüm
ve özgürlük kavgasýný
güneþ sen varsýn diye doðuyor her sabah
yýldýzlar sen varsýn diye gecemi aydýnlatýyor
sen varsýn diye pencereme kuþlar konuyor
sen varsýn diye dilimde özgürlük þarkýlarý söyleniyor
sen varsýn diye yaðmurlar kuruyan topraða yaðýyor
sen varsýn diye zindanlar yýkýlýyor
sen varsýn diye sabahlar umut umut aydýnlanýyor
senden önce
yüzüm kelebeðin ömrü kadar mutlu olmadý hiç
çið düþmüþ bir yaprak kadar mutsuzdum
göz ile karþým arasýnda bir ölüm kadar uzaktým hayata
her gece sabahçý kahvesinde uyuya kalýyordum
denizler dalgalanmýyordu
martýlar denize küs yaþýyordu
gök maviliðini gri bulutlara býrakmýþtý
içimde fýrtýnalar kopuyordu
tenim hasretlik kokuyordu
nefes aldýðýmda yaþadýðýmý sanýyordum
ama bir mahkum kadar umudum yoktu
sen yüreðime geldikten sonra
bedenim yeniden doðmaya baþladý
koklanacak, sevilecek bir çiçek kadar güzelleþtim
kuruyan güle aþýk olup, kuruyan güle toprak oldum
çölün ortasýndaki kara parçasýna yaðmur oldum
annemin baþýndaki yazma
babamýn saçýndaki ak
sonra bir kavganýn ortasýna atýlan tülbent oldum
savaþsýz, sömürüsüz bir dünya ister gibi sevdim seni
patronlarýn, aðalarýn, törelerin yok olmasýný ister gibi sevdim
sen kalbimin þiiri olduktan sonra
etrafýma çevrili bütün sýnýrlarý yýktým
aþk yolunda derviþ oldum
olmayacak düþler yerine, olacak düþler kurdum
olmayacak mutluluklar yerine, olacak mutluluklar kurdum
yýkýlan umutlar yerine, yeniden umudu inþa ettim
seni soluma alýp, dünyanýn en güzel þiirine sarýldým
elimin kirini, yüzümün pasýný bir savaþýn ortasýna döktüm
içimdeki öfkeye sevda adýný verdiðim bir tohum ektim
ayaklarýmýn pasýný özgürlüðe doðru yürüttüm
ve her gece radyoda çalan müzikle dilime dokundun
dilimde illegal bir aþk yerine, legal bir aþk oldun
sonra kaybolan çocukluðumu buldum
ve aðlayan bir çocuðun gözyaþlarýný siler gibi sevdim seni
ve annemin dizlerine uzanýp, kalbimin þiirine sarýlýr gibi sevdim
ve ötekileþtirilmiþ bir halkýn hakkýný savunur gibi sevdim
güneþ sen varsýn diye doðuyor her sabah
yýldýzlar sen varsýn diye gecemi aydýnlatýyor
sen varsýn diye pencereme kuþlar konuyor
sen varsýn diye dilimde özgürlük þarkýlarý söyleniyor
sen varsýn diye yaðmurlar kuruyan topraða yaðýyor
sen varsýn diye zindanlar yýkýlýyor
sen varsýn diye sabahlar umut umut aydýnlanýyor
ibrahim dalkýlýç
15.11.2020
03.35 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.