Aklıma Düştün Birden (2) 🎗

Hani mutlu yuvamýz kalmýþým evsiz barksýz
Ýstanbul’da duramam giderim bu þehirden
Sensizliðin acýsý bak cehennemden farksýz
Derde dert ekliyorken aklýma düþtün birden

Bilemedim yardým et bir yol öner demiþtim
Kýzgýnlýðýn geçer de yangýn söner demiþtim
Belki piþman olurda bana döner demiþtim
Çaresiz bekliyorken aklýma düþtün birden

Yalnýz aþký dilendim oldum gönül bekçisi
Tekrar beni mi seçtin yalnýzlýðýn elçisi
Suçlu sorana göster beni günah keçisi
Hataný aklýyorken aklýma düþtün birden

Sessiz sessiz aðladým gözyaþýmý silmedin
Bir an olsun yüzüme bir kerecik gülmedin
Sana olan sevdamý belki de hiç bilmedin
Aþkýmý saklýyorken aklýma düþtün birden

Ne zaman son bulacak çektirdiðin eziyet
Sence yeteri kadar ödemedim mi diyet
Sol yanýmý sökerim eðer varsa art niyet
Kalbimi yokluyorken aklýma düþtün birden

Sadýk der ki bu þiir gönlümün dilekçesi
Bana saçma geliyor sensizlik gerekçesi
Senin olduðun her yer sanki çiçek bahçesi
Gülleri kokluyorken aklýma düþtün birden

Tarih:10.11.2020_____________________

NOT: Þiirimi güne layýk gören edebiyatdefteri.com seçki kuruluna ve güzel yorumlarýný esirgemeyen deðerli kalemlere çok teþekkür ederim.
Sosyal Medyada Paylaşın: