YAR
Yar, ben seni,
Kara kaþýn mavi gözün için sevmedim.
Yada ince belli oldun diye seçmedim.
Kara sayfama bir çiçek açsýn istedim.
Bir sen olsun bana yar dedim.
Birde ben sana yarenlik etmek istedim...
Yar geçiyor zaman geçiyor bahtýmýz aman.
Hadi oturalým karþýlýklý bir bahçede.
Söyleþelim iki kelam.
Etrafýmýz yemyeþil çimen, bakýþalým hemen.
Hava mis gibi açýk ve aydýnlýk.
Huzur kokan etrafýmýz da aþk dönsün artýk.
Yar ikimiz de bahtiyarýz, bu çok açýk...
Yar hadi kapat gözlerini, dilek dileyeyim.
Düþüncende vardýr toprak gibi, yar seveyim.
Emek verip mahsul vereni bileyim.
Yar tut elimi, elimde vardýr hislerimin sebebi.
Hadi gözlerini aç söyle hissetiklerimi.
Memleket gibi sýla hasretinde severim seni.
Yar ömürlük olalým sevelim gani gani...
( DeN!Z )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.