ay þafaða düþmeden gece, güne iliþmeden sevabýný günahýma katta gel güneþinle, terinle yýkansýn tenimin yüzü kiri
uyan, bin yýllýk uykundan, uyan ey aþk biraz tuz, biraz da denizim martýsýz vadi ol, rüzgar ol, sürgünü ol kelebek çýkmazýmýn unutma ki, an’dýr zamanýn efendisi, dudak aç sür hevesime
ayarýmý cellat bildiðim sana kurulmuþ zamaným eceline sarýlýrken yalnýzlýðým gittiðin uzaðým düþ dudaðýma þimdi bin kýrlangýç daha kalkmadan kuraðýmdan düþ bir güvercinin ak mý ak taklasýndan bir ben daha ömrüne kanamadan…
. . . //
ilhanaþýcýkasýmikibinyirmi
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.