denizin beyazlýðýna kapýlýp gülenler oldu bu akþam yeþil ve kýrmýzý ile seviþelim arkanda duraklayan kalabalýklara selam ver bizi ýþýldayan ýrmaklara götürsünler
ne olabilir ki sýradan bir günün dýþa yansýmasý aðaçlarý arkamýza baðlayýp uzaða götürmemiz gerekiyormuþ ateþler soðuyup söndü sevinip nefes almaya baþladý yörüngedeki diðer yýldýzlar
aþk ardýþýk kalbiyle süslü göründü ne saman kaldý ne saklý zaman mevsimler deðiþip örtü üstünü arkasýnda býraktýklarý kendisine ait deðilmiþ sanan mutlu elçiler geldi huzurumuza
lanetlendik beyaz bir ev ve mavi girdaplarýn saçmalamasýyla alev alan yeni belirti kaçýverdi aðzýmýzdaki sonsuzluða.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.