üzengisi olmayan bir atýn sýrtýnda ne kadar hýzlý gidebilirdim ki ok yaydan çýktýðýnda hýzýný kestirebiseydim vurulmazdým sýrtýmdan yavla’ðýn çýðýrtkanlýðý nara atarak üþüþmeden düþtüm ben aðaç kütüðü gibi evet düþtüm o daðýn yamacýndan küçük sýyrýklarý saymasam iyiydim belli ki yavlaklar halen gitmemiþti yukardaydý gavlak sesleri yalçýn kayalýklardan bir çýkýþ aradým ýslak dallardan bir ok hazýrladým çok sürmedi týrmanmam uzayýp gitmiþti yavlaklar böldü kar yaðýþý düþüncemi ikiye tamda zamanýydý tamda büyükçe bir ateþ yaktým yanlýzlýðýma.
ah atým çýkta gel gözlerim kar fýrtýnasý yürüyorum yeryüzünden beyazlar dökülürken maviden kavuþmuþ tepelere ýþýðý beyaz giyinmiþ aðaçlar bürünmüþ düþlere bilinmeyen türküsüne ve nasbini arayanlarý duyuyorum muðlak seslerini uyuyan maðralar içinden uyanmýþlarý biliyorum aklýn ziyan olduðu yerden geçiyorum.
Mustafa Yaman 05 kasým 2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
A u B a D e Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.