dudaklardaki yangın
Yanýna bir adam gelir
Ve
Gelincikler artýk
Son yazda da açmaya karar verir.
Söyleme aþký sus!
Sus gözünü seveyim
Aþk kocaman bir gizdir.
Haramlar helal
Helaller haram
Hem de kýzböceklerinin
Kanadýndan saydam!
(Yüreðin kamaþýr
Yangýn minnacýk bir sýzý býrakýr.)
III
Onun öpüþlerinde seversin
Kaç yýllýk dudaðýný...
Onun kollarýnda fark edersin
Yýldýzlarýn
Akþam olmadan da çýktýðýný...
Yangýnda ne de güzelsin!
(Yangýn azýcýk acýtýr.)
IV
Lavanta mavisi sabahlarýn
Kendine nazar deðdiren güzelliði...
Yaþamayan anlayamaz
Kaç kez seviþirsin
Zaman seni yakalayamaz
Ve özlem
Seviþirken de ayrýlmaz.
Ýçinde bir yerler
Durmadan baðýrýr...
(Yangýn adamakýllý acýtýr.)
V
Bir sabah
Bildiðin bütün kelimeler
Birbirine þaþkýn þaþkýn bakýndýðýnda
Yangýn gözlerine yürür.
Gözündeki yaþ
Artýk en güzel süsündür.
Her seviþme
Özlemle baþlayýp
Özlemle biten özündür.
Bir tek sen bilirsin ki
Tanrý seni seyretmektedir.
Göreceði veya görmeyeceði
Yiðitliðindir...
(Yangýn gittikçe þiddetlenir.)
VI
Aslýnda hiç baþlamamýþ ve bitmeyecek
O deli tango sürerken
Bütün kucaklaþmalarýn yüzü düþer.
Ýkiz inciler
“Mecburen” ayrýlýr...
Adam ve kadýn gider.
Deniz bu iþe söylenir
Nefrete yetiþ denir
Unutmak bir ihtimaldir...
Sonradan öðrenilir
Bazen bir yüreði terketmek
O yüreðe yerleþmektir...
(Yangýn? Rüzgara kuvvet! )
VII
Bol gözyaþý
Az hayat...
Tek bir tane keþkeli cümle
Kuramazsýn
Þarkýnýz çalar ve
Sen yine
Kýyamazsýn...
(Yiðit olmak ha???
Tutuþtun sen artýk.)
VIII
Zor zamanlardasýn þimdi...
Öðrenirsin
Patlamýþ bir volkanýn
Kaynayan lavlarýnda yüzmeyi
Ve asla yüzünü ekþitmemeyi...
Elsiz dudaksýz seviþmeler baþlar
Hasrettir adý...
Öðrenirsin
Acýyý
Gözlerinle yüreðine üleþtirmeyi...
(Ýçin dýþýn yangýn.)
IX
Hayat ömürde aþk temelli
Neler neler anlarsýn...
Ne varsa hayatýn getirdiði kirli
Aþka basarsýn...
(Sen yangýnsýn.)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.