NEREDE O GÜNLERİM..

Koskocaman bir bahçemiz vardý
Ýçinde terasa uzanan asmamýz.
Ýncir aðaçlarýmýz tam dört tane
Üzerindeki kumru yuvasý.
Çiçeklerine su verirken annem
Hala o güzelliklerin kokusu burnumda
Akþam yemeði için koþtururken annem
Babam avluda þarkýlar söylerdi.

Aðaçtaki o bal dutlar
Ya saçaktaki þen kuþlar ?
Sanki bir bayram günü gibi geçen
Akþamlarýmýz- sabahlarýmýz
Radyoda söylenen o eski þarkýlar
Ne mutluyduk biz o zamanlar.

Gök gürler , yaðmurlar yaðardý
Sonra gök kuþaðý arardý gözlerimiz
Masmavi akþamlar gelirdi hep mutlu
Sobada annemin hýþýrdayan çaydanlýðý.
Ve, gül kokulu çayýnýn burnumuza dolmasý
Akþam çayýnýn içilmesi, tüm ailemle
Rüyalara daldýðýmýz çocuk uykumuz nerede.

Þimdi kalmadý deðeri böyle yaþam yok artýk
Evimiz ýpýssýz sessiz ve yalnýz kalan annem.
Hangi köþeye baksam, dün çýnlayan
Kahkahalar doluyor kulaklarýma.
Her duvarda kaybettiðim anýlarýmýz
Býrakýn beni, býrakýn aðlayayým
Geri gelmeyen yýllarým için
Anýlarým için.
Hayal dolu pembe günlerim için
Býrakýn beni , býrakýn aðlayayým.

Aygün Deniz 10.11.2020.
Sosyal Medyada Paylaşın: