Yýldýzýmdýn...
Gecenin en karasýnda göz kýrpan bütün þehvetiyle...
Sabah olmasýn isterdim
Perdemden yansýyan pýrýltýn süslerdi gecelerimi..
Aksinle dans ederdim rüyalarda
Gece nöbetlerinde beklerken seni
Düþünürüm bazen
Gecelerdi seni bana kavuþturan ama belkide oydu ayýran
O kara kapkara gecelerde sana ulaþmaktý asýl imkansýz olan
Elimi uzatsam düþermisin avuçlarýma
Girermisin koynuma fütursuzca
Ve sabahý beklermiyiz aðlaþarak
Çekerdik ahlarý belkide
Bülbülün güle yaktýðý aðýtlarý yakardýk birbirimize
Acýlarda seviþirken
Yaktýðýmýz aðýtlarda boðulurduk
Sabah olmasýn diye beklerken
Avuçlarýmdan kaydýðýný hissederdim
Açmazdým gözlerimi
Yalvarýrdým zamana
Binlerce geceye kavuþtursa beni
Alsa kucaðýna atsa gökyüzünün en sihayýna
Buluþsam siyahlýktaki ýþýltýyla
Dans etsek beraber yeniden aksinde
Beklesem onu yine nöbet halinde
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.