TAMARA

TAMARA

Göz kapaklarýmda çatlak zamanýn izleri durur.
Kandahar çölüne uzar gibi sonsuza ürkek.
Ve deli çýyanlar alýr,
akrepleri kum tanesinden.
Dayanmaz zehirlere,
dayanmaz  bu gamlý yürek.

Bir serap gibi gönlümün kýyýsýnda,
nasýl da titriyordun.
Özgürlük ýþýðý ay ýþýðýnda yansýyordu
Fýrat süzülürken vadilerde
Geceler üþüyordu
Ay donuk,
Güneþ sonük,
Yakamozlar kayboluyordu
Ve ölüm soðukluðunda,
kývrýlýrdý hayat.

Bir yýlan sinsiliði
dolaþýr.
Çýngýrak sesleri uzar.
Ve bir melodi yankýlanýr
ezgiler de sen. 
Hayaller tur daðýný aþarak
Uzanýrdý gökyüzüne
Atlý haramiler dolaþýr
Eþkýyalar kol gezer
Ýpek Yolunda
Öylece kervanlar yol alýr gider.
Gelinlik kýzlara umut olur rengârenk giysiler.
Vahþi doðaya yol alýrdýk saat çok erken
Derin sesler yankýlanýrdý
ecinni sesler.
Siyabend ruhu dolaþýrdý Süphan Daðý’nda
Anlatýr ceylanlara aþkýný en deli çaðýnda

Van Gölü’nde gözlerinin rengi tamara
Karþý yamaçta Yaþar Kemal
derinden bakar
Ve Erek Daðý’nýn karý saçlarýnda
Ürkek dað keçisi olurdun
Bu coðrafyada sevdaya ömür biçilir
kanlanýr eteklerin, üstünde beyaz bir tül
Mezara yaþlar dökülür, usul usul
Bir yazgý öylece kaybolur gider
Bir anne böðründe keder
Yol alýr umuda
sevgiler tükenmeden.
Umutlar biter...

Ecir Demirkýran 2018





Sosyal Medyada Paylaşın: