ÖMÜR DENEN
Kýsaydý ömrümüz, edemedik hesap
Bakmadýk takvimlere
Bereketsiz;
Zaman kýrýntýlarý arasýnda
Önemli saatleriydi günün
Kuþluk vakti, gün ortasý, ikindi ve akþamlar
Aðaçtan düþen her bir yaprak
Ömrümüzü sayar
Saatleri yakýp tüketen
Gün deðilmi,
Deðiþtiðini anlardýk
Mevsimlerin renginden
Kar, yaðmur, fýrtýna, yaprak dökümü
Peþ peþe dizilir ardýn sýra
Ya zamanýn darlýðýndan þikayetimiz
Yada yakýnmamýz
Vaktin bir türlü geçmeyiþi
Birþeylere yetiþmekti acelemiz
Oysa ömrümüzdeki, haftalar, aylar
Gün kadar kýsaydý
Kapatýrýz yaþanan günün defterini
Dörtnala giden zamanda
Ardýna bakýp kederleniriz
Ömürden bir gündü biten
Kendini hesaba çek
Her yýlýn sonunda
Yaþadýðýn Günlerin tadýna varmadan.
Ýsmini koyabildinmi
Ömrü kemiren takvimlerin
Dönde bir bak þu biten yýla
Hep bir telaþ ile ne biriktirdik
Yaþadýðýn kaç gün
Bölük pörçük unutulmaz günlerin
Nasýl bitirirsen bitir
Yerinden doðacak güneþ yine
Deðiþmeyen zaman ayný
Oyalandýðýmýz kadar oyalanýrýz
Tükenen ömrün içinde
Debelenip dururuz.
M.CAN 09 06 2020 ÇANAKKALE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.