Tuzlu Yara

hala soðuk bir duvara sýrtýmý yaslamýþ
geleceksin diye bekliyorum

ve gece sessizliðe büründü
ürkek bir adamýn
ayak sesleri yankýlanýyor sokakta
kaybolmuþ bir aþktan geldiði belli olmasýn diye
sokaklarý kendi evi gibi yürüyordu
bütün savaþlarý kaybetmiþ olsam bile
daha karanlýkta kalmaya
daha soðukta üþümeye
daha çok ölmeye
bir adým daha hazýrlýyordum yüreðimi

bir gün sen benim þiirim olacaksýn diye
þair þair seviyordum seni
kimseye yüreðimi göstermiyordum
sadece sen gör diye çýrpýnýyordum
ürkek bir serçe gibi
bütün acýlarý tattýðýmý sanýrdým
sensizlik en aðýr olanýymýþ
onu da seni özlerken yaþýyordum
ölüme bir adým daha yaklaþýr gibi

sen yoktun
hayallerim üþüyordu
soðuk bir gece gibi
sen yoktun
dilim tutulmuþ
nefesime kelepçe vurulmuþtu
sen yoktun
kalbim zindanlarda yaþýyordu
sen yoktun
geceler üstüme geliyordu
bir yaraya iðne batýrýr gibi
sen yoktun
þah damarý patlamýþ bir hasta gibiydim

þimdi ben
seni öyle özledim ki
þimdi sen
öyle yoksun ki
kim koydu seni benim uzaðýma
sen kaç gözyaþý uzaðýmdasýn
kaç üþüyen el
kaç ölen umut
kaç biten hayaller kadar uzaðýmdasýn ki
yüreðim emekleyen bir çocuk gibi seni arýyor
ve þu rüzgardan yalvarýrcasýna kokunu istiyorum

gurbetinde kaldýðým sevdanýn
mezarý ben oluyordum
yokluðuna idam sehpasý kurup
yokluðunu assam
kederi öldürmüþ olur muyum bilmiyorum
ama seni yaþatacaðýmdan eminim

ve yaraya basýlan tuza
canýmý yakmak istiyorsan
bolca kar harcýný diye seslendim
gece sessizdi
bende içimden yýldýzlara seni anlatýyordum
seni ne kadar çok sevdiðimi.

Ýbrahim Dalkýlýç

09.11.2020
02.05 Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın: