BAHAR

Bir bahar sabahýydý, cývýl cývýl ve serin
Gönlüm de sarhoþluðu, baharýn ve seherin

Kýpýr kýpýr böcekler, cývýl cývýl ahenge
Sýrtýmý bir aðaca verip, dalmýþtým renge

Ve bir çocuk iliþti, gözüme birden bire
Birden çivi gibi, çakýlýp kaldým yere

O çehre o gözler yýllar önce ki O’ydu
O müzminleþmiþ sancý, yine içime koydu

Birden hazan oldu bahar ve yapraklar sarardý
Ve kapkara bulutlar, ufuklarýmý sardý

Bir hayal þeridiyle, önümden geçti yýllar
Bir sürü çýkmaz sokak ve yýkýk dökük yollar

Kalbimde ziyarete korktuðum bir mezar var
Hortlattý yine onu, apansýz hatýralar

Gözlerimi kapadým, kaçamadým nafile
Hüzünler kervanýma, katýldý bin kafile

Sanki bir el uzandý, bir el tuttu kolumdan
Beni alýp getirdi, o hüsranlý yolumdan

Þaþkýn þaþkýn bakarken, o çocuk gülümsedi
"Sen kimsin be amca, seni hiç görmedim" dedi

Çocuk bir çiçek gibi, çok þeyler kokuyordu
Zaman kudurmuþ gibi, hoyratça akýyordu
Sosyal Medyada Paylaşın: