Adın Menekşe

ne çok bekledim asma altýnda
bilsen ne çok
ne çok bira içtim bilsen
ne çok cigara
sonra sarhoþ oldum çaresiz

hani dün gelmiþtin ya ýpýþ týpýþ
sokak kapýmdan bahçeme
görmüþþün balkondan
görmüþ gözlerin beni
aha demiþ iç sesin aklýna
aha

demiþsin o var orada
odur o
aklýmýn var olan ucunda
mesela laf ola gibi mi
hani ben de yeni gelmiþim uzaklardan
öyle bir þeymiþ gibi

hani merhaba deyip geçmiþtin ya
yabancý biriymiþ gibi
gözüme gelmemiþti menekþe gözlerin
hani o içten gülümseyiþin
hani hiç tanýþmýyormuþuz gibi

ah be menekþe
ne kadar büyümüþsün bu sürede
ne kadar
gövden ne çok kalýnlaþmýþ
mor çiçeklerin ne kadar çok
kök salmýþsýn derinlere de
demedin hepsi senin eserin

ama biliyordum gene geleceðini
biliyordum beni görmek isteyeceðini
geldin de
ben gene ayný yerde

dur dedi elim bu sefer
durdun
ver dedi elin elime
uzatýp verdin
gözlerin gözlerime deðdi içten
konuþmadýn hiç ama
dedi iç sesin
ýssýz bir yerde görüþmek üzre

Ýç evim duydu o sesi. Dedi sana; güz geldi çoktan, kýþ çat kapýdýr. Ha güzelim, yeni baharda görüþmek dileði ile...

28/Ekim/2020 Lüleburgaz

Sosyal Medyada Paylaşın: