Gecenin üşüdüğü vakit!
Gecenin üþüdüðü vakit !
Gün yitip giderken..yavaþ yavaþ
Ulu daðlarýn ardýnda..
Bir hüzün kalýr yüreðimde..
Bir düþ ellerimde..
Bir de gülüþün gözlerimde..
Ay doðacak birazdan..sensiz
Belki kar yaðacak..
Ama..hiç bir kar tanesi..
Yokluðun kadar üþütmeyecek yüreðimi
Bak iþte gece..iþte cigaram..
Dumaný kayboluyor ayazda..
Banklar soðuk..
Üþüyorum birazda..
Ahhh...bir de þu düþlerim olmasa..
Bir de gelme ihtimalin kalmasa..
Ýþte o an yýkýlýrým..
Koca bir çýnar gövdəsi gibi..
Gecenin gecede üþüdüðü vakit..
Sokak lambalarýnýn donduðu vakit..
Ýðne atsan geceye..donar havada..
Bir ben..bir kaç köpek dýþarýda..
Onlar da nasipsiz..
Onlarda sahipsiz..
Gözlerim ufka dalgýn..
Yüreðim sana yangýn..
Cam kenarýnda çiçekler dökülmüþ..
Pencere perdeleri solgun..
Mavi bir kapý açýlýr belki..
Yemek artýklarý býrakýlýr kapý önüne..
Yavrulu köpekler hatýrýna..
Hiç umudum yok..
Ne mavi kapý açýlacak..
Ne sen geleceksin..apansýz..
Gelirsen sessiz gel..
Usul usul yaklaþ..gözlerimi kapa..
Ýlk senin adýný söyleyeyim..usulca.
H. Iþýk. 6/11/20
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.