VURULDUM
VURULDUM
Özü, sözü, gözü gönlüme uymuþ
Aradýðým aþký tam þimdi buldum
Dünya varmýþ meðer yaþamak buymuþ
...Beyhude dolaþan ümitsiz kuldum
...O muhteþem yeþil göze vuruldum
Yýllarca hayalle yalancý düþler
Öksüz þiirlerle yorgun gülüþler
Ýkiz hayallerde bizi görmüþler
...Gönül sarayýna koþtum kuruldum
...Ýçten gelen þuhu söze vuruldum
Kirpikler nemlidir hatýran ýslak
Umuda küsmüþken artýk barýþsak
Çýkýp gelsen doya doya sarýþsak
...Aþk peþinde koþa koþa yoruldum
...Kalem kaþ aydýnlýk yüze vuruldum
Yoksun diye hazin yoksul geceler
Çað atlayan çile o dev cüceler
Meçhul acýlar bu baðrýmý deler
...Herkese hasýmdým deðersiz puldum
...Beni mecnun eden kýza vuruldum
Hayat tozpembeydi coþtuk eðlendik
Sanki bir yarýþtý çoðunu yendik
Yüze gülenleri saftýk beðendik
...Gençtim dalgalandým þimdi duruldum
...Anzeri’m mest oldum öze vuruldum
Ozan Anzeri
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.