EMEKLİYİM BEN

EMEKLÝYÝM BEN

Hiç kalmadý gücüm bitti yarenlik
Saçlara yaðdý kar Emekliyim ben
Dünya’mý görmüyom her yer karanlýk
Gözler de söndü far Emekliyim ben

Eylül de baþlýyor üþütmek beni
Üstüme alamam yýllardýr yeni
Yetmiyor maaþým aldýðým hani
Yaþam alaným dar Emekliyim ben

Býrakalý yýllar oldu rakýyý
Taþýrým cebimde süslü çakýyý
Çekerim üstüme eski sakýyý
Çeþit çeþit dert var Emekliyim ben

Enerji doluydum rýzýk arardým
Gençliðim de nasýl iþe yarardým
Tükendim gayrý ben soldum sarardým
Yüreðim dolu har Emekliyim ben

Ölüm yakýn olur yaþlý kocaya
Yalvardým Allah’a taptým acýya
Kefen parasý yok bakýn bacaya
Beyaz çarþaf’a sar Emekliyim ben

Emekli olunca sevinmeyin hiç
Maaþým var diye öðünmeyin hiç
Umuda baðlanýp döðünmeyin hiç
Aldýðýný bil kâr Emekliyim ben

Resul’um eceli bekleyip durur
Güz mevsimi’ndeyim dallarým kurur
Sol yanýn acýsý kalbime vurur
Þu can topraða yar Emekliyim ben
.......03.11.2020
Þiir:Resul Civcik - Ayrancý Karaman
Fotoðraf;Anonim
.............................................................................................
Þiir yazmak kadar Þiir yorumlamak ta apayrý bir sanattýr.
Ayrýca yorumcu’da ki ses tonu aksiyonu çok önemlidir.
Eh bu vasýflara benim ses tonum hiç uyumlu olmasa da
Seslendirme’me tahammül ederek dinleyen dostlara ayrýca teþekür ederim.
Ýki güzelliði Allah bir arada vermiyor bazýlarýna iþte.
.............................................................................................
Þiirimi okuyup hisseden dinleyen Gönül dostlarýma Selâm olsun.
Sosyal Medyada Paylaşın: