109. ZARALICAN!..
Dost kervaný sürükler, bizi elden ellere
Kapýldýk gidiyoruz bir baþka yadellere
Söz dokunur ya bazen, yürekteki tellere;
Hiç bilmem kendisini, lakabý Zaralýcan,
Sanki altýn yüreði, doðuþtan yaralý can...
Anladým ki yürekten dost canlýsý bir yürek,
O herkesi çok sever, O’nu da sevmek gerek
Bak þiirler sunuyor yüreðinden süzerek;
Anladým ki aþýlmaz, daðlarýn maralý can
Ýþte böyle tanýdým ben sizi Zaralýcan!..
Sizde yürek besbelli dostluk diye atýyor,
Etten beden içinde ne gizemler yatýyor,
Varlýðýn inan ki can, cana canlar katýyor;
Attýðýnýz dost oku gönlüme vuralý can,
Ýyi kalpli dost yürek, canlardan Zaralýcan!..
Kalp kalbe karþý derler, dost tanýdým ben sizi,
Nasýl durup dururken konuþturdun sen bizi,
Kardeþlik köprüsünden, saðladýn geçmemizi;
Þadiye Gürbüz adý, adýný soralý can
Kadirim kardeþ bildim, yürekten Zaralýcan!..
Kadir Çetin 24.07.08 Nazilli
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.