Bilgisayara dedim açýl susam açýl Otuz beþ saniyede saçýl dünyaya saçýl Ekrandaki resme bak aðaç ufuk ve evren Hangi tarayýcýydý zihni gölgelendiren Virüs pirogramýný, güncel ve faal gördüm Kýlavyeye deh dedim parmaklarýmý gerdim Heybem ki tahta masa üzeri elbiseli Çayýmý tazeledim gerçeklere küseli
Haber baþlýklarýna göz atýverdim hemen Bir off çektim karamsar zihnimde fil ve çimen Kimisi din satýyor yine bak internette Buraya da sýçramýþ eski inanç elbette Bir yudumluk arada saçýma düþtü aklar Rengarenk bir dünyada zalim Rabbi kim aklar Birlikte yol alýyor kýz erkek küçük büyük Vatanýn gemisini çoktan batýrmýþ kütük Düzelir mi memleket kaybolurken yaþamlar Eski kuþak gün görmüþ bize kalmýþ akþamlar
Gözüm takýlýverdi bildirimin ardýna Fareyi dehdehledim görüntünün yurduna Altyazýlý dublajlý türlü türlü milletten Kurtuluyor sanatýn peþi sýra zilletten Bir seyirle akýyor ekranda bin teferrüç Ne göz dayanýr buna ne de zihinsel bir güç Kendimi toplayarak senariste bir yorum, Döþüyorum tavþanca, daða, küstüm diyorum.
Anlaþýlmayý bekler yaþayanlar kaderi Bir tufan belgeseli aldým Nuh’tan haberi Tanrý uðruna kýymýþ koç’a evlat komþuya Bu insanlarýn zihni artýk benzer turþuya Diziler baþka baþka, kültüre taþýyordu Dünyadan efsaneler durmaz yarýþýyordu Bir nefes daha alsam bir umut seziyordum Hayal, daima hayal… Tanrý’yý çözüyordum Ruh gösteren kamera, zihin çözen pirogram Tanrým senin þifreni, nasýl saklar bir kavram Eski kitaplar, harfler, yeni þekiller, yüzler... Ýnsan neden kul olsun, kelam; uydurma sözler Bilim kurgu, fantezi, belgeseller ve korku Ölümü yenmek için, diriltmeliydim Türk’ü
Ne arayan soran var ne de dostun selamý.. Ýntihara küstürdü geri dönüþüm camý Mariana Everest düþtü bak göz uçumdan Ben de yapay zekaya ruh aktarsam saçýmdan Lâkin, gün gün dürtüyor, tozdan cinnet bu rüzgâr Câhil; benden bahtiyar, câhil; benden cüretkâr
Aniden sesleniyor sinirlenip evdeþim Bir sestir derinlerden kararýyor güneþim -Akþam misafir gelir, hadi koþ market gerek… Cüzdanýma saldýrdý sanki çiyan engerek Seyrederken aynada asansör düðmesini Marketteki kasiyer hep ayný naðmesini Kondurdu kartlarýma busesinden bir pençe Poþetler iz býraktý parmaklarým kemençe Asansörün içine bin bir Tanrý indirdim Bir aylýk nevaleyi dolaplara bindirdim
Zil çaldý.. Tekrar çaldý. Karþýmda komþum; hayret, Ýkiletmeden verdim, kalan külümü elbet
Sandalyemde ayný iz, yumuþak bir minder ya Ekranda boz bulanýk Allah diyor Sakarya Millet ihale olmuþ neler geveliyordu Kurt kunduz tilki ayý eþek… Seviliyordu Yavaþ yavaþ okudum, beþ, on, yirmi beþ yazý Aklýma düþtü birden gündemin kurt ayazý Siteleri dolaþtým neden böyle diyorken Midem mutfaða koþtu kendisini yiyorken Kaç gün yaþamak için aldým birkaç enerji Ölmedi K.H.K’lý hukuk kaptý alerji Hak hukuk adalete hasret evladý vatan Zulme ortak olanlar, cahil, acayip zaman
Bir haber, yeni manþet, sultan hemen zýplamýþ Kýral ipin koparmýþ, sunucular biplemiþ Küllüðe yine dolmuþ ciðerimin feryadý Her yiðit söylüyorken olmaz bunun miladý Sen açtýn þu baþýma vicdansýz her azabý Kendi Tanrýnýz versin zulme bitmez gazabý Sonradan suç uydurdun ezdin yüz binleri de Yine de devlet millet deyip kinlenmediler
Zalimler bir din gibi nasihat ediyorken Sabýr sabýr dilimde dünya devriliyorken Linklerimin yanýnda baþka haber belirdi Çevremi feryat sardý kahýr bile delirdi Tivýterdaki gençler eðleniyordu zam-zam Deli veliye derman, kederli dijital cam Zulme maruz kalmýþ ki, çýðlýk salan insanlar Nice türlü küfürler, hiyeroglif lisanlar
Geceyi aðartmýþken uykusuzluk izaný Dedem kalkmýþ mezardan okuyordu ezaný Sanki ninemi arar DM’den yürüyordu Kuma arar gibiydi, oysaki çürüyordu Ninem gençleþmiþ güzel, çýkarken görücüye Söylenip yüklüyordu resmini sürücüye Yiðenler keþke dedi hela olsa burada Pilay sitayþýnda baktým almýþ bir ada Sefere çýkýyordu su içmez aþ yemeden Ýmparatorluk kurmuþ gece gündüz demeden Haberde gördüm yine, son nefesini vermiþ Kimi oyun oynarken kimi þiirle ermiþ.
Nirvanamýn aniden parlayan makamýydý Sahte rumuzlar çaðýn; eski intikamýydý Ben yine daldým gittim hayallere yeniden Bir dörtlüðe vuruldum hüzünlendim aniden
Aldý benden çocuðumu yârimi Baba ocaðýmý yaþam varýmý Kimseler duymadý ah u zarýmý Kapýyý bacadan sürgün eden kim
Tarihini görünce irkildim yekten vücut Kim yazmýþ nerededir adý saný namevcut Artýk bahtýn kapalý, kes týraþý arkadaþ Fakirler sömürülür haberler söyler ayyaþ Neden geldin dünyaya yakýnma hiç kemter Ýktidarda gördüðün itibar sana yeter
Gün gece devrilirken kýlavyem de gamlandý Kýþ gelirken yeniden faturalar zamlandý Ýçimi karartýrken mýsrasý þiirlerin Yarýnlarý ölüyor yurdumda þairlerin Bedeni çürütür mü sanal sipor zihinde Gençlerin kas kuvveti süt tozunun içinde Kýrk yýla yaklaþmýþken kaç þehir gördüm bilmem Yurtdýþýna gitmedim kültür san’at der gülmem
Babýali yazarý sallýyorken köþede Mafya gibi kördaþlar doluþmuþlar þiþede Ye kuþaðý bu yolda ölüyoruz erkenden Ölmek ne, yaþýyoruz, yaþamak nedir derken? Zorlu bir mücadele eski kuþak her savcý Cahil hâkim bilmiyor, hukuk nedir ey avcý Kör saðýr safsatasý zulüm eden zikriyle Antika bile denmez çürümüþ tüm fikriyle Ze kuþaðý sevinsin belki darbe görmezler Bizim önümüz…. Belki… Ýntihara sürmezler Siyanür bulsa idim, kurtarýrdým beni de Sýrtýmda küflü býçak, korkutmasýn seni de Dalda kabak ararken Keloðlan Nasýreddin Üç bin yýllýk yalanla, keser mi kellemi, din?
Bitmiyor eskilerin komünisti faþisti Köy bacasýnda gördüm kapkara baca isti Müslümanýn tükenmez reklam kokan artisti Hep dert; Sünni, Alevi, Ýsevi, Musevisti Robotlar tezgahlara sürülünce bitecek Eski çaðýn inançlarý yavaþ yavaþ yitecek Necip huzur buldu mu Nazým nerde acaba Akif derken Korkma’m ki, rahat uyu beybaba Hayýr hayýr diyemem asla sitem edilmez Baþýmýn üstündedir þair olan güdülmez Çoban koyun kültürü bitti diyorum artýk Küfür eder yine de içinden eski yýrtýk Ýnsan olmayý bilsin Ye kuþaðý ekolüm Rahatsýz olmaz bizden ulu kuþak mentolüm
Yeni þiir yazarken edep erkan diyenler Sultaný pohpohluyor þairciklik giyenler Balkonun kapýsýný soðuk rüzgâr çevirdi Ayaklarým üþüdü, sanki kahpe devirdi Fikriyle can sunsa da Atatürk’ün emeli Sarsýlýr Cumhuriyet ve Türklüðün temeli Varsa yardýmcý Tengrim, aydýnlýk son kuþaða Ben de þair ararken kavuþtum bu ýþýða
Benden evvel dinleri reddedenler kimlerdi Gerçeði gösterenler ressamlar resimlerdi Söyleþen Þathiyeler heceye can veriyor Kimi arþ kimi arzdan üç bin yýlý dürüyor Ciðerimi diþlerken laf geçmiyor kuduza Umut arýyor derviþ, deprem vurmuþ yýldýza Bu ayazýn düþünde kimi bahar doðuyor Lakin þu kaynayan lav, beni yine boðuyor
Sað sol bilmez iken herkes özgürdü Etö Fetö diye kimler öksürdü Bak kýrk yýllýk terör biterken sürdü Kardeþi kardeþe dargýn eden kim
Rüyalarým karmaþýk uyanmak yine güzel Sýcak mevsimde bile konmuþ dalýma gazel Saçlarýmý okþayan rüzgâr daim umutlu Üç kuþaðý deðiþmiþ görüyorum hudutlu Haspam da tarih yazar, dijital kitaplýkta Bir titreyiþ son kuþak, uyansak mehtaplýkta Kuþak derken sarsýldým, arife tarif eden Kaç zalim hanedanla mezara girdi deden?
Garibiz, sürülmüþ eski topraklar Arap seviciler sol ve saðlaklar Kimin taþeronu bu son yapraklar Hukuðu çivili yorgan eden kim
Bir isyanýn çýðlýðý duyuluyor yazýmda Korkarým çimen oldum bir devlet çýkmazýnda Ey þair, insan sever, Anadolu adaðý Bahtýna lanet olsun geçemezsen bu daðý Az deðil senin gibi, arþa kurban edilen Siyasi borsalarda satýlýp sömürülen Kýlavyem kem küm edip ararken can yolunu -Gözümsün! Öldürürsün… Kýzýný ve oðlunu
Derin derin içine çekip sigarasýný Ciðer felci dýþýnda bütün kadavrasýný Bilime baðýþlasam diye söyleniyordu Anlamadým kendiyle sanki eðleniyordu Dijital fikirlerle belki deðiþir bir þey Kim umursasýn bilmem içbükey ve dýþbükey Rahmetli fikir gibi sanki saf bu kuþak Aðlarken gülmeye de alkýþ tutulur þak þak Ne zaman bir þiirde dert-keder gam-kasavet Soluklasam yeniden yaþýyorum bin afet
Ey fikrimi dünyaya baðlayan internetçik Ben gül olam sen bülbül ötüver hele cik cik Ey ýzdýrapla dolu internet þiirleri Ey zulümleri görmez soytarý þairleri Eyy…!