Dünyaya her gelen Adem Cennetten Sri Lanka’ya gitmez Eþi olan Havva’da Cidde’ye adým atmaz! Vuslat olsun diye Cebel-i Rahme’de Evlenirlerde onlarý aþk kuþatmaz Sýnavdýr bir ömür boyunca elem Hep arar cennetten gelir gibi merhem…
Topraktan yaratýldýk ya Çamur oldu hamur Ölene kadar olgunlaþmak için yoðrulduk Doðruya eriþerek buluyoruz da huzur
Her deneyim Adem’e yüklenmiþ bilgi Her doðanda aslýnda Bedel ödedikçe çekiyor ilgi… Her þey ayný her Adem’in yaratýlýþ faslýnda Dört dörtlük verilmiþ gibi!
Yoksa öðrendiklerine nasýl dayanacak Nefsi istedikçe her istediðine abanacak Cennette yaþadýðý tek þer tecrübe O günah kalbinde nasýl barýnacak
Ýçsin ki dudak toprak suya doysun Yaksýn ki þehveti onu soysun Aþk desin Meþk desin Bir fýsýltýya kanýp dünyaya köþküm desin Ömrünü kaybedeceði kumarda onu masaya koysun
Her Adem cennette ki gibi ana karnýnda Doðar dünyanýn her yerinde Hep özler geldiði yeri Her padiþah gibi diyecek yoktur ya keyfine! Kaybetmiþtir define Kirlendirir bedenini çalýþtýkça teri…
/Adem gibi etmiþse günahýna tövbe Belki de cennet ona da edilir müjde!
Saffet Kuramaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.