Ayda Bebek !

Ey insan!
Kýþ geldi diye hüzünlenirsin.
Karartýrsýn dünyaný ürkersin soðuktan.
Örtersin umutlarýnýn üzerini ve sonra
Ol dediðinde olduran Rab’bim
Bahar býrakýr buz tutmuþ avuçlarýna ve utanýrsýn.

Ey insan!
Korkarsýn ölmekten
Son nefesini imansýz vermekten
Hepte erteler hepte kaçarsýn gerçeklerden
Dalarsýn aleme sürüklenip gidersin ve sonra
Ol dediðinde olduran Rab’bim
Bir musibet yollar kaçamaz, yakalanýrsýn.

Ey insan!
Doyuramazsýn aç gözlerini
Unutursun nerden geldiðini
Katarsýn ev üstüne evlerini, mücevherlerini ve sonra
Ol dediðinde olduran Rab’bim
Bir imtihana tabi tutar. Geçemez kalýrsýn.

Ey insan!
Öylece baþýboþ öylece kendi halinde olduðunu sanýrsýn.
Bi deprem olur ansýzýn yakalanýrsýn ve sonra
Ol dediðinde olduran Rab’bim
AYDA bebek gibi korumazsa seni, bir enkaz altýnda cansýz kalýrsýn!
Ey insan, þýmarma!
Vallahi uslanýrsýn.
Uslandýrýlýrsýn!

Sosyal Medyada Paylaşın: