**********Hazansa ömrümün son senfonisi **********Bakýþlar konuþsun çalgýlar sussun **********Derin bir sessizlik sarsýn her yaný **********Ölümler konuþsun algýlar sussun
1. Kurumuþ yapraklarý koyuyoruz hayat defterlerimizin arasýna Sonra yaþ yapraklar gibi düzgün kalmasýný bekliyoruz Olmuyor iþte Tel tel daðýlýp dökülüveriyor zamanla Boþ iþlerle uðraþýyoruz vesselam Býçak etkisi yapýyor bakýþlardaki cam Sudaki gölgelerin vicdaný olmuyor Ey fýrtýna sessizliði Sana da kucak dolusu selam…
2.
Þimdi Perdesiz sahneler deðiþiyor Sarmaþ dolaþlýðý özleyen limanlarda Vefâdan yoksun çað - elleri koynunda yüreði yangýnda – Zaman tünelinde akýp gidiyor Bir martý topluluðu -çýðlýk çýðlýk - haykýrýyor tek baþýnalýðýmý Dilim ayrý benim rengim koyu Herkese çise düþüyor bana dolu
Titrek boþluklarýn ömürsüz hoþluklarýyla yaþýyorum mehtap Yakamozlar aydýnlatýyor(!) ruhumu Yaldýzlý akþamlar ýsýtýyor(!) gönül kumumu Âh mehtap Melisler gideli yaban arýlarý birer melike Ölemedik seninle þöyle bir Tek teke
Dursun Tiftik
Sosyal Medyada Paylaşın:
dursun tiftik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.