Kuruyup usul usul yere düþecek kaç yaprak kaldý aðacýmda ? Kaç kýþý kaldý mevsimimin ? Söyleyin, kaç bahar daha göreceðini gözlerimin. Yoksa? Evet evet. Ben öldüm. Mosmor olmuþ, buz kesilmiþ kalbime dokunduðumda anladým Ben duygularýmdan ibaret olan bir insan iken öldüm Duygularým öldü. Öldürdüler, vurdular; alnýnýn tam ortasýndan. Yok olarak yaþamaya devam ederken bir özlem kapladý içimi "ben ne güzeldim öldürülmeden önce." Acýyý tatlýyý tadar, hissederdim. Gözleri kapalý vurdular, kalbimin tam ortasýndan. Sahi.. Yaþamak mý zordu; acýlar sýrtýna baðlý yokuþ çýkarak yoksa ölmek mi; azrailin kamçýsýyla sarsýlarak. Sence ben hiç yaþar mýydým öleceðimi bilseydim Yahut hiç ölürmüydüm ? Yaþayacaðýmý(!) bilseydim.. Sosyal Medyada Paylaşın:
Eht.yildiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.